Sosyal Güvenlik Sisteminde Köklü Değişiklikler Gündemde
Türkiye Gazetesi’nde yayınlanan habere göre, kamuoyunda uzun bir süredir tartışılan en düşük emekli maaşları ile ilgili düzenlemelerin yapılması bekleniyor. Bu bağlamda, daha fazla prim ödeyen emekliler ile düşük prim ödeyenler arasındaki maaş farklarının kapanması gerektiği yönündeki eleştiriler artış gösterdi. TBMM tatile girmeden önce en düşük emekli aylığının artırılmasına yönelik düzenlemenin hazırlıkları sırasında, AK Parti içinde sosyal güvenlik sisteminin yeniden ele alınması ve tartışmalı alanlarda yeni adımlar atılması gerektiği gündeme geldi.
TBMM’nin ekim ayında yeniden açılmasıyla birlikte, Türkiye’deki sosyal güvenlik sisteminde köklü değişikliklerin yapılması bekleniyor. AK Parti ve ilgili bakanlıkların mevcut sosyal güvenlik yapısını yeniden yapılandırma konusunda kapsamlı çalışmalar yapacağına dair sinyaller var. Bu çalışmaların, mevcut sistemin sorunlarını çözmek ve uzun vadede sürdürülebilir bir emeklilik sistemi oluşturmak amacıyla gerçekleştirileceği ifade ediliyor.
Son dönemlerde özellikle Emeklilikte Yaşa Takılanlar (EYT) düzenlemesi, ekonomik zorluklar nedeniyle ödenemeyen primler, çalışan ve emekli sayısındaki dengesizlik ile kayıt dışı istihdam gibi sorunlar, sosyal güvenlik sisteminin işleyişinde ciddi aksaklıklara yol açtı. Bu sorunların çözümü için çeşitli reform önerileri gündeme gelmeye başladı.
Prim Ödeme Gün Sayısı ve İntibak Düzenlemeleri:
Kamuoyunda en düşük emekli maaşlarıyla ilgili artış beklentileri, daha fazla prim ödeyenlerle düşük prim ödeyenler arasındaki maaş farklarının kapanması gerektiği yönünde eleştirilerin artmasına neden oldu. Bu çerçevede, prim ödeme gün sayısının yeniden gözden geçirilmesi ve intibak yasası ile farklı maaşlar alan emeklilerin durumlarının iyileştirilmesi, yeni dönemde ele alınacak önemli başlıklar arasında yer alıyor.
AK Parti içerisindeki bazı kurmaylar, sosyal güvenlik sisteminin baştan aşağı yeniden yapılandırılmasının elzem olduğunu vurguluyor. Bu kapsamda, EYT düzenlemesi ile bozulan aktüeryal dengenin düzeltilmesi ve çalışan-emekli oranının ideal seviyelere getirilmesi gerektiği ifade ediliyor. Mevcut durumda Türkiye’de bir emekliye karşılık 1,5 çalışan düşerken, sağlıklı bir sosyal güvenlik sisteminde bu oranın 4 çalışana 1 emekli olması gerektiği belirtiliyor. Bu dengesizlik, sistemin uzun vadede sürdürülebilirliğini tehdit eden en büyük sorunlardan biri olarak görülüyor.