31 Yıl Sonra “Digor Katliamı” Anılıyor
14 Ağustos 1993 tarihinde Kars’ın Digor ilçesinde meydana gelen ve tarihimize “Digor Katliamı” olarak geçen trajik olayın üzerinden 31 yıl geçti. Bu katliamda 17 kişi yaşamını yitirmiş, 200’den fazla kişi ise yaralanmıştı. Olayın yıl dönümünde, katliamın tanıkları ve mağdurları, yaşananların aydınlatılması ve sorumlularının adalet önünde hesap vermesi taleplerini yinelediler.
Kapatılan Demokrasi Partisi (DEP) Milletvekili Mahmut Alınak, katliamın hemen ardından Kars’a giderek durumu yerinde inceleyen isimlerden biri oldu. Alınak, “Tarihe ve halka borcu olanlar bir gün çıkar ve bunun hesabını sorar,” diyerek, olayın üzerinin örtülmesine yönelik eleştirilerini dile getirdi.
Katliamda 5’i Çocuk 17 Kişi Hayatını Kaybetti
Katliam, devletin koruculuk dayatmaları, ev baskınları ve işkence politikalarına karşı düzenlenmek istenen bir yürüyüşün ardından gerçekleşti. 14 Ağustos sabahı binlerce köylü, Kocaköy (Nexşan) köyünde toplanarak Digor’a yürümek üzere harekete geçti. Ancak yürüyüşçülerin önü, Digor’a 2 kilometre kala özel harekat polisleri, askerler ve silahlı sivil giyimli kişiler tarafından kesildi.
Yürüyüşe devam etmekte ısrar eden kalabalığa, güvenlik güçleri çeşitli noktalardan ateş açtı. Bu yaygın ateş sonucu 5’i çocuk olmak üzere toplamda 17 kişi olay yerinde hayatını kaybetti; resmi olmayan rakamlara göre ise 200’den fazla kişi yaralandı. Alınak, hastaneye kaldırılan yaralılara yardım etmek isteyenlerin bile engellendiğini ve gözaltına alınanlara büyük işkenceler yapıldığını belirtti. Görgü tanıkları, devlet güçlerinin çevreyi tamamen kuşatarak, bölgede hiçbir kişinin hareket etmesine izin vermediğini ifade etti.
Katliamın Üzerinin Örtülmesi
Alınak, katliamın hemen ardından ölü ve yaralıların ayaklarından panzere bağlanarak sürüklendiğini ve bunun devletin suçüstü yakalandığını gösterdiğini belirtti. Olayla ilgili yapılan incelemelerde, kullanılan mermi ve silahların devlet envanterinde olduğunun ortaya çıkmasıyla herhangi bir araştırma yapılmadı. Artı Gerçek’te yer alan habere göre, Alınak, “Devlet suçüstü yakalanmasına rağmen hiçbir gelişme olmadı. Mermi ve silahlar üzerinde hiçbir araştırma yapılmadı çünkü silahların tamamı devletin envanterindeydi,” dedi.
Katliam sonrası yürütülen soruşturmada sadece 8 polis memuru sorumlu bulundu. Bu polisler hakkında açılan dava, yıllar süren bir yargılamanın ardından sonuçlandı. Ancak, mahkeme, polisleri “meşru müdafaa” gerekçesiyle beraat ettirdi. Davanın avukatı Tahir Elçi, uzun yargılama süreci ve etkin soruşturma yürütülmemesi gibi gerekçelerle davayı Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne (AİHM) taşıdı. AİHM, Türkiye’yi maddi ve manevi tazminata mahkum etti.
Alınak: “Sanmasınlar ki, O Vahşeti Unuttuk”
Alınak, katliamın ardından bir matem müzesi oluşturmak amacıyla çam fidanları diktiğini, ancak bu fidanların bir gece yarısı söküldüğünü belirtti. Alınak, “Devlet, faili olduğu katliam yerinde fidanlara bile tahammül etmedi. Oysa ben o matem müzesinin, tıpkı İsrail’deki utanç duvarı gibi, her yıl ülkenin dört bir yanından gelecek insanlarımızla ziyaret edilmesini sağlamak istemiştim,” diyerek bu olayın unutturulmak istendiği düşüncesini ifade etti.
Alınak, “Sanmasınlar ki, o vahşeti unuttuk. Bir gün, tarihe ve halka borcu olanlar çıkar, mutlaka bunun hesabını sorar,” şeklinde son sözlerini dile getirdi.